Το σκεπτικό ήταν απλό. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης διεκδικεί την αποκατάσταση της βλάβης την οποία υπέστη από την υπεξαίρεση. Αυτό σήμαινε πρακτικά, ότι οι κατηγορούμενοι πρέπει να καταδικαστούν. Διότι αν δεν υπάρξει καταδίκη, δεν θα υπάρξει και διεκδίκηση αποζημίωσης. Και κυρίως καταδίκη των πολιτικών στελεχών του πρώην δημάρχου και των τριών πρώην αντιδημάρχων.
Με επιλογή της διοίκησης, η οποία βόλευε και άλλους, αυτή η συζήτηση δεν έγινε ποτέ. Μετά τις καταθέσεις των πολιτικών στελεχών της διοίκησης καταλαβαίνω γιατί.
Διότι η υπεξαίρεση εκτός από δικαστικό και οικονομικό μέγεθος είναι και πολιτικό μέγεθος. Και πάνω σε αυτό, στο ηθικό πλεονέκτημα, στηρίχτηκε η στρατηγική της για τη νίκη στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Τώρα, πάνω σε αυτό το ηθικό πλεονέκτημα, οι απόψεις των στελεχών της τωρινής διοίκησης αποδεικνύονται διχασμένες.
Ένα τμήμα έδειξε τον πρώην δήμαρχο, υποστηρίζοντας ότι «αποκλείεται να μην ήξερε» και αθώωσε τον κ.Ζορπίδη, διότι «έφυγε όταν κάτι κατάλαβε».
Ένα άλλο τμήμα, αθώωσε και τον πρώην δήμαρχο και τον κ.Ζορπίδη με την ίδια αιτιολογία και τον κ.Αθανάσαρο.
Με τον κ.Γερογιάννη σχεδόν ουδείς ασχολήθηκε. Απλώς εκείνος ταλαιπωρήθηκε.
Μένω λοιπόν με το ερώτημα: Η αποκατάσταση της βλάβης του δήμου Θεσσαλονίκης από την υπεξαίρεση από ποιον θα ζητηθεί; Αφού όλοι οι «πολιτικοί» κατηγορούμενοι είναι αθώοι. Ο Παπαγεωργόπουλος δεν μπορεί να ήξερε, ο Ζορπίδης είδε και έφυγε, ο Αθανάσαρος αν ήξερε θα το απέτρεπε, ο Γερογιάννης απλώς θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε αποτρέψει…
Και αφού ήταν έτσι όλα αυτά, μπορούμε να μάθουμε επιτέλους ποιος έδωσε εντολή στον έγκριτο νομικό κ.Χατζηνικολάου, στον οποίο έναντι 10.000 ευρώ ανατέθηκε η εκπροσώπηση του δήμου, λόγω ειδικής εμπειρίας να ζητά να ασκηθούν κατηγορίες για «σύσταση και συμμορία»;
Εναντίον ποίων; Των αθώων; Η διοίκηση χρησιμοποίησε το αίτημα για κάθαρση στις πολιτικές σκοπιμότητες και εξέθεσε την ανάγκη της.
Χρήστος Μάτης
Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου