Όχι στη βία κατά των γυναικών (Video)

Η ενδοοικογενειακή βία  συνιστά κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το  πιο αποσιωπημένο  έγκλημα στον κόσμο. Είναι  η ακραία έκφραση άσκησης εξουσίας  του άνδρα προς τη γυναίκα και ο ισχυρότερος μηχανισμός ελέγχου. Οι πατριαρχικές δομές της κοινωνίας και οι θεσμοί της  όπως η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία, τα ΜΜΕ, αναπαράγοντας τα στερεότυπα για τους κοινωνικούς ρόλους του άνδρα και της γυναίκας και την κατώτερη θέση της, συντείνουν στη διαιώνιση αυτής της κατάστασης. Η ιεροποίηση του θεσμού της οικογένειας και η προσέγγιση που μετατρέπει  το έγκλημα της κακοποίησης σε  “οικογενειακή υπόθεση” αναγνωρίζει και ουσιαστικά επικυρώνει  το κυριαρχικό δικαίωμα του άνδρα πάνω στη γυναίκα.  Έτσι, νομιμοποιημένη ηθικά και κοινωνικά, η βία κατά των γυναικών σπάνια τιμωρείται.

Η σωματική κακοποίηση  της γυναίκας συνοδεύεται σχεδόν πάντα από ψυχολογική και λεκτική βία, οικονομικό έλεγχο και κοινωνική αποστέρηση. Υπάρχει μια λάθος πεποίθηση, η οποία συνδέει την έμφυλη βία αποκλειστικά με την παρουσία και άλλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων (αλκοολισμό, φτώχεια, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο) την οποία όμως τα στατιστικά στοιχεία έχουν από καιρό καταρρίψει και αποδεικνύουν περίτρανα ότι η κακοποίηση των γυναικών αφορά όλα τα κοινωνικά, μορφωτικά και οικονομικά στρώματα.

Τα κρούσματα  ενδοοικογενειακής βίας  αυξάνονται, καθώς η οικονομική κρίση συνιστά έναν επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη βεβαρημένες έμφυλες σχέσεις. Έρευνες δείχνουν ότι το βαρύ πλήγμα που επιφέρει η απώλεια της εργασίας των ανδρών  στο  πατριαρχικό, στερεοτυπικό πρότυπο και στον «ανδρισμό» τους συχνά έχει ως συνέπεια  την όξυνση της βίας. Μέσα σ' αυτήν την κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζοφερή ατμόσφαιρα το δικαίωμα των γυναικών σε μια ζωή χωρίς βία και φόβο υποβιβάζεται ακόμη περισσότερο και αυτό αποδεικνύεται τόσο με τη βραδύτητα με την οποία δημιουργούνται (με ευρωπαϊκά χρήματα)  οι εδώ και χρόνια εξαγγελθείσες ολοκληρωμένες δομές υποστήριξης θυμάτων κακοποίησης όσο και με την περαιτέρω υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας μέσω  περικοπών υπηρεσιών και οργανικών θέσεων. 

Τα χιλιάδες θύματα της ενδοοικογειακής βίας δεν αφήνουν όμως περιθώρια για περισσότερη ολιγωρία και αναλγησία. Πρέπει να υλοποιηθούν  άμεσα τα πάγια αιτήματά μας τα περισσότερα εκ των οποίων δεν απαιτούν οικονομικούς πόρους (κάτι που θα συνιστούσε εύλογο πρόσχημα) αλλά μόνο πολιτική βούληση. Ζητάμε για άλλη μια φορά:

• Την άμεση ολοκλήρωση των ξενώνων φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους  που εδώ και χρόνια έχουν εξαγγελθεί
• Την τροποποίηση του νόμου3500/2006 για την  ενδοοικογενειακή βία προς την κατεύθυνση της κριτικής την οποία έχουν ασκήσει έγκριτες νομικοί  ώστε αυτός να αναδεικνύει τις  πραγματικές διαστάσεις του  προβλήματος και να  στοχεύει  στην πάταξη του και την  πλήρη και απαρέγκλιτη εφαρμογή του σε κάθε κρούσμα κακοποίησης.
• Την   πραγματοποίηση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, η υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης  όσων στελεχώνουν υπηρεσίες που υποδέχονται τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας (αστυνομία, νοσοκομεία, δικαστικές υπηρεσίες) 
• Την  προώθηση  προγραμμάτων ισότητας σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες στο σχολείο καθώς η πατριαρχική κουλτούρα και οι απορρέουσες από αυτή σχέσεις εξουσίας πρέπει να καταπολεμηθούν κυρίως μέσα από την παιδεία.

Κάθε χρόνο με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικολόγων Πράσινων οργανώνει στο κέντρο της Θεσσαλονίκης δρώμενα, προβολές και διανομή ενημερωτικού υλικού.

Η Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα